عنوان مقاله: مخابرات امن در شبکه های ofdma در خضور یک شنودگر فعال

در این مقاله، مسأله تخصیص منابع را در یک شبکه تک سلولی ofdma به منظور فراهم سازی مخابرات امن بررسی می­کنیم. در این شبکه، یک ایستگاه پایه می­خواهد با کاربران شبکه که در ناحیه تحت پوشش آن پراکنده شده­اند، ارتباط برقرار کند. بعلا.ه، در شبکه، یک شنودگر فعال وجود دارد که قادر است یا ارتباط بین ایستگاه پایه و کاربران را شنود کند و یا با ارسال سیگنال تداخلی آن را مختل نماید. با این حال، فرض می­شود که شنودگر فعال قادر به انجام هر دو عمل به صورت همزمان نیست. هدف شنودگر این است که بین شنود کردن و یا ارسال سیگنال تداخل­گر روی یک زیرحامل، یکی را انتخاب کند و این انتخاب به گونه­ای باشد که نرخ امن قابل دستیابی روی آن زیرحامل کمینه شود. با فرض اینکه کاربران و ایستگاه پایه از این استراتژی شنودگر مطلع هستند، کمینه نرخ قابل حصول در هر دو حالت را به عنوان نرخ قابل دسترس روی زیرحامل در نظر می­گیرند. در این مقاله، مسأله تخصیص منابع پیشنهادی به صورت یک مسأله بهینه­سازی مدل می شود که در آن، هدف مسأله، بیشینه نمودن نرخ امن کل کاربران شبکه روی تمام زیرحامل­ها است در حالی که توان ارسالی ایستگاه پایه نباید از یک مقدار تعیین شده، بیشتر شود. جهت حل مسأله و به دست آوردن جواب، از روش لاگرانژ دوگان استفاده نموده­ایم. با استفاده از شبیه­سازی، رفتار و کارایی مدل پیشنهادی مورد بررسی قرار داده­ایم.